Sayfalar

30 Ekim 2012 Salı

Mutluluk Ekmeğin Kenarında ...

Evlenmeden önce anaevinde ekmek almaya hep ben giderdim.Evin küçüğü olduğum için sanırım. Sıcacık ekmeğin iki kenarınıda koparıp yemek benim için büyük zevkti. O zamanlar bu kadarcık şeyin bile şükretmem için yeterli olacağını bilemezdim tabi. Büyüdüm evlendim. 5 sene sonra bir taş fırının karşısına taşındık. Her gün sıcak ekmek , ramazanın her gününde sıcak pide yemek benim için lüksten öte bir alışkanlık oldu :) Hatta bu  fırınlar yüzünden oldukça kilo aldım ama bu mutluluğu hiç bişeye değişmedim . Gün geldi anne oldum , oğlum büyüdü , beraber fırına gitmeye başladık. Şimdi ekmeğin bi kenarını ben koparıyorum bi kenarını oğlum . Bu mutluluk ise hiç bişeye değişilmezmiş. Eskiden bunun büyük bir nimet olduğunun farkında değildim ama anne olduktan sonra bu basit görünen olayın içinde bile kocaman bir mutluluk saklı olduğunu görebiliyorum. Mutluluk  arayan bulabilen için küçük ayrıntılarda saklı sanırım . Siz siz olun küçük şeyler için birbirinizi kırmayın . Hayat çok kısa anlık mutluluklarda saklı. Başınızı sokacak sıcak bir yuvanız varsa ; sofranıza hergün bi kap sıcak yemek varsa , sağlığınız sıhhatinizde yerindeyse gerisini salın gitsin. Her şey bir şekilde yoluna girer .Maksat gönüller bir olsun.
Hiç bir zaman yanınızdan ekmeğin kenarını paylaşacak birilerinin eksik olmaması temennisiyle :)) Hoşçakalın...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder